Onderzoeker Arjan Conijn gaf op zondagmiddag een mooie voordracht over de kracht van de zee en over dijkaanleg: de opvattingen vroeger en nu. En wat voor de toekomst wellicht wenselijk is. Wij mensen hebben de natuur zoveel willen temmen en ten eigen bate benutten. We hebben het land ontwaterd, ingepolderd en bebouwd. Maar de natuur slaat als het ware terug en laat zien dat de grenzen van ons ingrijpen zijn bereikt en we toe moeten naar een andere omgang met het water. Het project ‘Living Dikes’ onderzoekt of er meer natuurlijke methoden zijn, zoals de aanleg van buitendijkse kwelders die de golven breken en verzwakken. Het publiek was geboeid, stelde vragen en kwam, uitgenodigd door Conijn, met eigen ideeën en ervaringen. Op het eind werd in het publiek opgemerkt dat we ons onvoldoende bewust lijken te zijn van de urgentie van de klimaatproblematiek. Conijn hoopt dat zijn onderzoek bijdraagt aan die bewustwording.
De inhoud sloot goed aan op de lezing over de wierden van 18 augustus. De volgende week gaat Maarten Loonen hierop door, in zijn lezing over de klimaatverandering op Spitsbergen, zondag 1 september 14.30 u.
In de voorbereiding hebben we gisteren als commissie gezorgd voor een provisorische verduistering. We waren er zelf tevreden over… en het bleek afdoende.
