20e – 21e eeuw

In 1925 werd een houten schot aangebracht boven en achter het koorhek. Hoewel karakteristiek voor een korte fase in de ontwikkeling van de inrichting van Groninger kerken, belemmert dit schot de ruimtewerking en doet het te kort aan de authenticiteit van de kerk en verhindert het een goed gebruik van deze kerk.

De Kerk werd in 1979 overgedragen aan de Stichting Groninger Kerken en werd tot 1992 voor kerkdiensten gebruikt.

In 1983 werd de dakruiter gerestaureerd en van nieuwe lei voorzien.

Gedeeltelijke restauratie dak

In 1992 werd de kerk gedeeltelijk gerestaureerd onder directie van ir. L.W. Barneveld: dak, kap en muren werden daarbij aangepakt. De dakvlakken werden met oud-Hollandse pannen gedekt.

De meeste balkkoppen bleken door de bonte knaagkever te zijn aangetast, nieuwe balkkoppen werden aangelast en één balk werd geheel vervangen. De vijftiende eeuwse sleutelstukken moesten ook worden verwijderd maar zijn bewaard.

Tijdens deze restauratie in 1992 werden twee openingen in de Zuidmuur ontdekt, achter de klamplaag:

* een kleine rondbogige poort in het midden van de gevel, die in tijd en grootte correspondeert met de ingang aan de Noordzijde die echter veel westelijker ligt. In de stenen waarmee deze ingang was dichtgemetseld werd later een steunbalk voor de preekstoel gezet. Deze ingang is weer dichtgemetseld en niet meer zichtbaar
* een grotere ingang van latere datum ten westen van de kleine ingang. Deze korfbogige toegang met gotische profilering is gedeeltelijk in het zicht gelaten.

Uurwerk

De plaatselijke commissie van de Stichting Oude Groninger Kerken liet door leraren en leerlingen van het Eemsmond College een replica maken van het uurwerk en na 5 jaar werk werd het in 1992 in de kerk in gebruik genomen. Het oude uurwerk werd door de stichting Monument en Materiaal geconserveerd, waarna het in de koor van de kerk werd geplaatst.

De wijzerplaat werd in 1992 door Helmut Hut uit Beerta gerestaureerd en verbonden met het uurwerk.

In 2018 is het uurwerk door Laudy gerenoveerd [“restauratie “ van het uurwerk en draaiende onderdelen] en omgebouwd naar electrificatie. In 2018 en 2019 is het uurwerk door Laudy ingeregeld.

Orgel

In 1950 werd het orgel door Mense Ruiter na waterschade hersteld en werd de toonhoogte aangepast. Op 26 oktober 1996 werd het orgel opnieuw in gebruik genomen na een grote restauratie door Albert H. de Graaf, orgelmaker te Leusden. Het orgel heeft één manuaal met 7 registers en een aangehangen pedaal.

Kerkhof

J. Hofman vervaardigde in 2011 een plattegrond van het kerkhof met daarop liggende grafzerken, deze zijn vermeld op de website van de SOGK – kerk Oosterwijtwerd. De kerkcommissie inventariseerde zelf in 2007 ook de graven en heeft aan de hand daarvan een kerkhofboekje uitgebracht.

Gedenkborden

Drie rouwborden van de familie Ripperda werden in 2001 gerestaureerd.